หวานใจเดือน2 : NC ChanBaek

หวานใจเดือน2 : NC ChanBaek

“อื้อออ อย่านะพี่ชานยอล”

“เก่งจริงก็อย่าหลบดิ”

“พ...พี่ก็เอาหน้าออกไปก่อนสิจ๊ะ”

“กูว่าอยู่แบบนี้ก็ดีออก”

          ใบหน้าคมก้มลงไปหอมแก้มนิ่มที่ขึ้นสีแดงระเรื่อทั้งสองข้างอย่างนึกหมั่นเขี้ยว แล้วค่อยๆเลื่อนมาที่ริมฝีปากสีชมพูมอบจูบอันหอมหวานที่ทำให้ทั้งสองร่างใจเต้นไม่เป็นส่ำ

แบคฮยอนส่งเสียงครางอื้ออึงในลำคอ ยิ่งคนตัวเล็กส่งเสียงแบบนั้นมากเท่าไหร่ มันยิ่งทำให้อารมณ์ของชานยอลพุ่งขึ้นไปเรื่อยๆ บางทีอาจจะหยุดอารมณ์นั้นไม่ได้ ลิ้นร้อนค่อยๆตักตวงเอาความหวานในโพรงปากของแบคฮยอนอย่างอ้อยอิ่ง อยากจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพราะมันคือครั้งแรกของแฟนตัวเล็กของเขา

แม้ในใจอยากจะทำแรงสักแค่ไหนก็เถอะ

“อ...อื้ออออ”

          เป็นอีกครั้งที่ร่างเล็กใต้ร่างร้องประท้วงบอกให้หยุดการกระทำที่กำลังทำอยู่ เพราะลมหายใจที่มีอยู่เริ่มจะหมดลงแล้ว

“ว่าไง ยังจะกล้าหือกับกูอีกไหม?”

“พี่ชานยอล ไอ้คนบ้า...”

          ร่างกายขาวที่นอนอยู่ท่ามกลางทุ่งดอกไม้ แสงแดดที่ตกกระทบมาถูกผิว ทำให้ผิวของแบคฮยอนที่ขาวอยู่แล้วขาวขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว ยิ่งใบหน้าแดงๆที่เกิดจากการกระทำเมื่อสักครู่แล้ว ยิ่งทำให้ชานยอลพอใจเป็นอย่างมาก

            แม่ง โคตรน่าขย้ำเลยว่ะ

            มือใหญ่เริ่มซุกไซร้ไปทั่งร่างกายขาว โดยที่ริมฝีปากก็ขบเม้มไปที่ลำคอเป็นระยะๆ เป็นความเสียวซ่านและตัวกระตุ้นได้เป็นอย่างดี

            เสื้อยืดตัวตัวบางสีน้ำตาลถูกถอดออกจากร่างกาย ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้ชานยอลสติแตก คนตัวโตจ้องมองร่างกายขาวกระจ่างไม่กระพริบตา เมื่อตั้งสติได้เขาก็ก้มหน้าลงไปขบเม้มไปบนแผ่นอกบางที่กำลังหายใจอย่างรุนแรง ริมฝีปากร้ายกาจลากยาวจนมาถึงยอดอกสีชมพู ฟันขาวงับลงไปบนจุดอ่อนไหวง่ายพร้อมๆกับใช้ลิ้นเลีย

“อ๊ะ!”

          ยิ่งแบคฮยอนส่งเสียงคราง ชานยอลยิ่งควบคุมตัวเองไม่ได้ ร่างบางเบียดตัวเข้าหาแฟนหนุ่ม โดยการเอื้อมมือไปคล้องคอเอาไว้ เหมือนกลายๆยิ่งทำให้ใบหน้าหล่อฝั่งลงไปบนแผ่นออกบางมากยิ่งขึ้น

            ซึ่งการกระทำนี้ทำให้เข้ารู้ว่า

            น้องแม่งก็ต้องการผมว่ะ

“มึง กูเริ่มไม่ไหวแล้วว่ะ”

“ฮื่ออออ แบคเหมือนกัน”

“งั้นมึงพร้อมที่จะมีอะไรกับกูหรือยัง”

“บ...แบค แบค”

“เขิน? อาย?”

“ก็ใช่น่ะสิ!”

“หึ งั้นถ้ากูพูดอะไร ให้มึงพยักหน้าเข้าใจไหม”

          แบคฮยอนพยักหน้าตกลง

“มึงอยากให้กูทำต่อไหม”

“…” พยักหน้าหงึกหงัก

“มึงต้องการให้กูเข้าไปในตัวมึงไหม”

“…” แบคฮยอนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักพยักหน้าหงึกหงัก

“หึ ดีมากหมาน้อย”

          ริมฝีปากหยักกดจูบลงไปบนอวัยวะเดียวกันอีกครั้ง แต่ต่างจากครั้งก่อนตรงที่มันไม่ได้อ่อนหวานอีกต่อไป ตอนนี้มีเพียงอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นสูง สูงจนหยุดไม่ได้

            ในเมื่ออารมณ์มันหยุดไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปหยุดมันสิจริงไหม?

            มือใหญ่เลื่อนไปปลดกางเกงของแบคฮยอนออกช้าๆ โดยที่ปากยังคงทำหน้าที่แลกจูบกันอย่างออกรส ไม่นานกางเกงตัวน้อยก็หลุดออกไป เหลือเพียงชั้นในตัวเดียวเท่านั้นที่ยังคงอยู่บนร่างกายขาว

“ขาวว่ะ”

“อย่าพูดสิจ๊ะ”

“ก็มึงขาวจริงๆ เห็นแล้วอยากทำรอยเลย”

“ไม่ได้นะจ๊ะ! ถ้าพี่ลู่กับแบมเห็นจะทำไงเล่า”

“…งั้นถ้าทำในที่ที่ไม่เห็นได้ใช่ไหม”

“…”

“…”

“…อื้อ”

          ชานยอลกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ คำตอบของแฟนตัวเล็กมันเกินกว่าที่คาดไว้มาก จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงไปขบเม้มที่ง่ามขาด้านในทันทีที่ถูกอนุญาต

            ฟันขาวงับริมฝีปากล่างของตัวเอง เพื่อไม่ให้หลุดเสียงน่าอายออกไป คนถูกสัมผัสหลับตาขมวดดิ้วแน่น

            โคตรน่าเอ็นดู

            ชานยอลยิ้มก่อนที่จะลงมือถอดเสื้อของตัวเองออกบ้าง เสื้อยืดสีดำถูกปลดออกจากร่างกายใหญ่ เผยให้เห็นร่างกำยำที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อสีดำเมื่อครู่

แบคฮยอนลืมตามองภาพกล้ามเนื้อที่มีแพ็คขึ้นมาหกแพ็คตาค้าง นี่สินะที่เขาเรียกว่าซิกแพ็ค...

มือเรียวยื่นไปลูบไล้กล้ามเนื้อท้องอย่างเคลิบเคลิ้ม เขาเคยฝันว่าอยากจะมีแบบนี้บ้าง แต่ก็ไม่เคยมีสักที เพราะร่างกายของเขาไม่อำนวยหรือเปล่านะ?

การกระทำของแบคฮยอนทำให้ชานยอลพอใจเป็นอย่างมาก ที่ไม่เสียงแรงที่ขยันออกกำลังกายบ่อยๆ

มือใหญ่เลื้อยมาอยู่บริเวณเป้าของคนใต้ร่าง ทั้งที่ใบหน้าก้มลงไปกระซิบที่หูเล็ก

“ชอบหรอ”

“อ๊ะ ช...ชอบ”

“มากไหมหืม?”

“อ๊ะ อื้อออ ชอบที่สุด”

          คำตอบและเสียงครางของคนใต้ร่างทำให้เส้นอารมณ์ของชานยอลขาดผึง เจ้าตัวรีบก้มลงไปถอดกางเกงจนเหลือเพียงชั้นในเพียงอย่างเดียวเช่นเดียวกัน

“กูไม่มีตัวช่วยนะ มันจะเจ็บหน่อย”

“จ...จริงหรอจ๊ะ”

“เออ”

“ม...ไม่เอาแล้วได้ไหมจ๊ะ”

“ไม่ได้! มึงสัญญากับกูแล้วนะเว้ย จะมากลับคำแบบนี้ไม่ได้”

“ก็พี่ชานยอลบอกว่ามันเจ็บนี่”

“จะทำเบาๆ โอเคไหม?”

“จริงนะ”

“เออ ถ้ากูเผลอทำแรงมึงกัดกูได้เลย”

“ถ้าแบคกัดพี่ชานยอลห้ามว่านะ”

“เออ กัดทั่วตัวกูก็ไม่ว่า”

“…”

“ว่าไง ให้เอาไหม”

“…อื้อ”

          มือใหญ่ค่อยๆถอดชั้นในของแบคฮยอนออก เลื่อนมือไปกอบกุมส่วนนั้น นวดคลึงแผ่วเบา แล้วค่อยๆเพิ่มระดับให้เร็วยิ่งขึ้น

“อ๊ะ อ๊า พี่ชาน อื้อออ”

“เอาเร็วกว่านี้ไหม”

“ไม่ อึก แบคจะเสร็จ อ๊ะ พร้อมพี่”

        เชี่ย แม่งโคตรน่ารัก

ชานยอลอดที่จะหอมแก้มแบคฮยอนไม่ได้ เขาจับขาเรียวของคนใต้ร่างให้ตั้งชันขึ้นและจับให้มันแยกออกจากกัน เขาเริ่มสอดนิ้วแรกเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง รับรู้ได้ถึงความคับแน่น แช่ค้างไว้ไม่นานก็สอดเข้าไปเพิ่มอีกนิ้ว หมุนควงอยู่ในนั้นอย่างช้าๆและอ้อยอิ่ง

“พร้อมยัง”

“พ...พร้อมแล้วจ้ะ”

         แบคฮยอนหลับตาปี๋ สายตาคมเหลือบไปเห็นดอกไม้สีชมพูจึงเด็ดออกมาทัดหูข้างขวาให้แบคฮยอน

“มันเหมาะกับมึง”

         ร่างสูงก้มหน้าลงไปจูบหน้าผาก จมูก แก้มทั้งสองข้าง และปากเป็นการปลอบโยนให้ลูกนกที่กำลังสั่นผวา เขาใช้โอกาสที่อีกคนเผลอ ดันส่วนนั้นเข้าไปจนมิดด้าม

“อ๊า! ฮึก”

“อ่า แน่นดีชิบ”

          ชานยอลครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

“เจ็บ ฮึก แบคเจ็บจ้ะ”

“พี่รู้ครับ พี่รู้คนดีของพี่”

“พี่ชานยอล...”

“พี่จะขยับแล้วนะครับ”

“อ...อื้อ”

          ชานยอลรั้งสะโพกกลมเข้ามาชิดตัวแล้วเริ่มขยับเข้าออกเป็นจังหวะ

“อ๊ะ อ๊า”

“อื้มมมมม”

          เสียงครางกระเส่าคละคลุ้งไปทั่วทุ่งดอกไม้ ที่นี่มีเพียงผีเสื้อ ดอกไม้ ต้นไม้ และพวกเขาทั้งสองคนเท่านั้น ที่นี่เหมือนสวรรค์สำหรับพวกเขาเลยล่ะ

“พี่ชาน อึก เร็วกว่านี้ อ๊า”

ตามคำร้องขอ ชานยอลเร่งจังหวะรักให้ร้อนแรงเข้าไปอีกเท่าตัว เขาขยับถี่เร็วมาขึ้น จนหัวของแบคฮยอนสั่นคลอนไปมา มือบางกำดอกไม้แถวนั้นเพื่อระบายความหวาดเสียวจนมันเละคามือ เขาไม่รู้ว่าจะเอาความเสียวนี้ไปลงที่ไหน ขอโทษด้วยนะจ๊ะคุณดอกไม้

“อ่า กัดกูได้ อึก ทำได้หมดเลย”

“ไม่เอา อ๊ะ พี่จะเจ็บ”

“ทำเถอะ กูอยากได้”

          พี่ชานยอลในคราบผู้ชายอบอุ่นได้หายไป ตอนนี้เหลือเพียงนายปาร์ค ชานยอลคนเถื่อนเท่านั้น มือใหญ่ผละออกมาจากสะโพกกลม เขาจับมือเล็กไปคล้องไว้ที่คอของตนเอง

            แบคฮยอนดึงตัวเองขึ้นไปให้ชิดกับอกแกร่ง ฟันขาวกัดลงไปที่ไหล่กว้างจนเกิดรอย

“ซาดิตส์หรอมึงน่ะ”

“อ๊ะ ก็พี่บอกให้แบคกัด”

“อ้า จะเสร็จแล้วนะ”

“อ...อื้อ”

          โค้งสุดท้ายที่จะอยู่บนสรวงสวรรค์ ทั้งคู่ดำดิ่งสู่หลุมแห่งความสุขสม เสียงครางและเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วผืนป่า ชานยอลเร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้นอย่างหนักหน่วง เป็นแบคฮยอนที่ขึ้นไปจุดสูงสุดก่อน แล้วก็ตามมาด้วยชานยอลที่ปล่อยน้ำรักเข้าไปสู่ช่องทางหลัง

“เป็นไงหืม?”

“แฮ่ก ดีมากเลย”

“เหนื่อยเลยสิมึง”

“อื้อ แบคเหนื่อยมากเลยจ้ะ”

          ชานยอลจูบไปที่ขมับขวาของแบคฮยอน และริมฝีปากสีชมพูที่มันบวมเจ่ออย่างหมั่นเขี้ยว

“หลับไปเลย เดี๋ยวกูอุ้มกลับ”

“แต่พี่ก็เหนื่อย” แบคฮยอนฮึดฮัดไม่ยอม

“อย่าขยับดิ กูยังไม่ได้เอาลูกกูออกเลยนะ”

“ฮื่อออออ”

“หึ กูไม่เป็นไรหรอกน่า กูยังไหว มึงนอนไปเหอะ”

“รักพี่ชานยอลจัง”

“…กูก็รักมึงไอ้ลูกหมา”

จุ๊บ! <3

- กลับไปให้กำลังใจไรท์ด้วยน้า -