หวานใจเดือน2 : NC HunHan

หวานใจเดือน2 : NC HunHan




ร่างบางถูกวางลงบนฟูกภายในเต้นท์ที่พักอย่างทะนุถนอม คนตัวโตคร่อมร่างลู่หานเอาไว้ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะไซร้ไปทั่วลำคอขาว ขบเม้มชิมความหอมหวานที่เขาเฝ้าคำนึงหามาตลอด 

"อ...อื้อ พี่เซฮุน"

"..."

"อ๊ะ! เจ็บ"

"หวาน..."

"พี่กัดเราทำไมอ่ะ"

"น่ากัดเองทำไมล่ะฮึ?"

เซฮุนยิ้มเหมือนกำลังภูมิใจในตัวเองเป็นอย่างมาก ก้มมองรอยรักที่ประดับอยู่บนคอขาวของแฟนตัวเล็ก ยิ่งทำให้ให้อารมณ์ของเขาพุ่งสูงมากขึ้น และเป็นอีกครั้งที่ริมฝีปากสีชมพูถูกช่วงชิงลมหายใจไป

มือใหญ่ใช้มือไล้ไปทั่วร่างกายคนใต้ร่างอย่างหลงใหล ลู่หานครางออกมาอย่างเผลอไผล ทำให้อะไรบางอย่างของเซฮุนตื่นขึ้นมาทั้งที่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร

"อ๊ะ ไม่ถอดเสื้อได้ไหม"

"ทำไมล่ะ"

"เราหนาว"

"กอดพี่สิ"

"..."

"จะได้ไม่หนาวไง"

เมื่อลู่หานไม่ได้ร้องห้ามอะไรอีก เขาจึงรีบจัดการเสื้อตัวบางของคนขี้งอนออก เสื้อตัวนั้นถูกโยนไปไร้ทิศทาง สายตาคมก้มต่ำลงมาที่ขอบกางเกงแล้วค่อยๆถอดมันออกพร้อมกับชั้นใน  สิ่งนั้นของคนรักมันน่ารักและน่าเอ็นดูไปหมด

ทั้งตัวของลู่หานไม่เหลือเสื้อผ้าเลยสักชิ้น มือขาวของเจ้าตัวจึงเลื่อนไปปิดส่วนที่สงวนเอาไว้

"ปิดทำไมครับ"

"ม...มันน่าอายออก"

"น่าอายตรงไหน"

"ตรงนี้แหละ!"

"พี่เห็นแต่ความน่ารักเต็มไปหมด"

มือเล็กถูกดึงออกไป ริมฝีปาหยักกดจูบลงไปที่สิ่งนั้นอย่างนึกรัก ก่อนจะครอบกอบกุมมันไว้ทั้งหมดด้วยปาก ดูดเม้มตามอารมณ์ที่กำลังพุ่งทะยานของตนเอง

"อื้อ! พี่ เซ อ๊ะ อ๊า"

นิ้วเรียวจิกไปที่หมอนภายในเต้นท์เพื่อระบายอารมณ์ที่ปะทุขึ้นมาเหมือนภูเข้าไฟกำลังจะระเบิด นิ้วยาวขยับไปที่สะโพกมนแล้วสอดนิ้วสองนิ้วเข้าไป

"อึก อ๊า เจ็บ!"

ตอนนี้ลู่หานไม่รู้ว่าตัวเองต้องรู้สึกอย่างไหนก่อน ความเจ็บก็แล่นปร๊าดเข้ามาจากช่องทางด้านหลัง ส่วนด้านหน้าก็ถูกเซฮุนรังแกไม่เลิก

ผมจะกลายเป็นไบโพล่าไหมเนี่ย?

และในที่สุดความทรมานก็ก็สิ้นสุดลง

"ร..เราขอโทษนะ ฮื่ออออ ขอโทษ"

ลู่หานรีบเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง กระวีกระวาดหาผ้ามาเช็ดน้ำรักสีขาวขุ่นที่ไหลออกมาจากปากของแฟนตัวสูง 

"ไม่เป็นไรครับๆ"

"เราพยายามกลั้นไว้แล้วนะ"

"ไม่ต้องกลั้นหรอก พี่อยากให้เรามีความสุข"

"เราก็อยากให้พี่มีความสุข..."

"ทำให้พี่สิ"

"..."

"ทำให้พี่รักและหลงเรามากกว่านี้"

"ร..เราทำไม่ได้"

"ทำได้สิ ลู่หานเป็นแฟนพี่นะ"

คนตัวขาวกลืนน้ำลายลงคอ แล้วพยักหน้าแรงๆ เซฮุนยิ้มเมื่อคนรักยอม เขาทิ้งร่างของตัวเองลงไปบนฟูก ใช้แขนทั้งสองข้างรองไปที่หัวเพื่อรอดูวิธีทำรักของลู่หาน

คนไม่เคยทำนั่งทำใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มถอดเสื้อและกางเกงของแฟนหนุ่มออก เหลือไว้เพียงชั้นในตัวเดียวเท่านั้น ร่างขาวคร่อมไปบนตัวเซฮุน ลิ้นเล็กโลมเลียและดูดเม้มไปที่ลำคอเช่นเดียวกันกับที่คนตัวโตทำไปเมื่อครู่ ลิ้นร้อนลากยาวมาถึงหน้าท้องที่เป็นลอน แล้วค่อยๆก้มต่ำลงไปมากกว่านั้น

มือที่สั่นระริกนวดคลึงส่วนนั้นที่โป่งนูนไปมา เวลาต่อมาก็ใช้ลิ้นเลียทั้งที่มีเนื้อผ้าบางคั่นกลางเอาไว้ เซฮุนหลับตาขบกรามแน่น เขาสางผมนุ่มของแฟนเด็กไปเรื่อยๆ เสียงอื้ออึงของลู่หานทำให้เขาสติแตกกระเจิง

เมื่อหมดความอดทนเซฮุนก็จับใบหน้าหวานของคนรักขึ้นมาประกบจูบ และเอ่ยปากถามด้วยเสียงที่แหบพล่า

"ลู่หาน พร้อมหรือยัง"

"..."

"พี่จะไม่ไหวแล้ว"

"..."

"ลู่หานอา"

"เรา..เราพร้อมแล้ว"

เมื่อได้ยินคำตอบเซฮุนก็จับตัวลู่หานนอนลงบนฟูกดังเดิม กดจูบไปอย่างบ้าคลั่ง มือที่ยังว่างก็เลื่อนไปถอดชั้นในของตัวเองและโยนทิ้งไป

"มันจะเจ็บนิดหน่อยนะ"

"เราก็พอรู้มาบ้าง"

"พี่จะพยายามไม่ให้เจ็บมาแล้วกันนะ"

"ครับ"

ให้ตายเถอะ ลู่หานเวอร์ชั่นว่านอนสอนง่ายนี่น่าฟัดจังวะ

มือใหญ่จับขาเรียวขาวให้แยกออกจากกัน เขาจ่อลูกชายหัวแก้วหัวแหวนไปที่ช่องทางหลังสีชมพูสด แล้วค่อยๆดันมันเข้าไปจนมิดด้ามในครั้งเดียว

"อ...อ๊ะ เจ็บอ่ะพี่"

"อดทนนะครับคนดี อ่า"

"อื้ออออ พี่เซฮุน..."

"อ่า ลู่หาน โคตรแน่นเลย"

"ข...ขยับเลยได้ อ๊ะ ไหมครับ"

ไม่ต้องรอคำร้องขอครั้งที่สอง เซฮุนขยับเข้าออกช้าๆ แล้วค่อยๆเพิ่มระดับความเร็วไปเรื่อยๆ

บทรักอันแสนร้อนแรงเกิดขึ้นภายในเต้นท์ขนาดกลาง เสียงครางดั่งลั่นไปทั่ว โดยไม่กลัวว่าคนที่นอนอยู่ในเต้นท์หลังถัดไปจะได้ยินเสียงเสียงนี้
เสียงเนื้อกระทบกันดังแข่งกับเสียงครางหวาน เลือดสีแดงที่ออกมาจากช่องทางรักไม่สามารถหยุดบทรักครั้งนี้ได้เลย มือใหญ่ประคองเอวเล็กให้เด้งสวนเข้ามาเวลาที่เจ้าตัวกระแทกเข้าไป

"อ๊า เร็วกว่านั้น อึก อ๊ะ"

"อ่า โคตรดี ซี๊ดดด"

"เราจะไม่ไหวแล้ว อึก"

"พร้อมกันนะ"

"อ...อื้อ"

เป็นได้ทั้งเสียงขานตอบและเสียงครางได้ในเวลาเดียวกัน คนตัวโตกระแทกกระทั้นเข้าไปไม่กี่ครั้ง ทั้งคู่ก็ไปแตะขอบสวรรค์พร้อมกัน

น้ำรักสีขาวขุ่นไหลล้นออกมา เซฮุนก็ไม่ยอมเอาแท่งร้อนออกมาจากตัวลู่หาน เป็นการบอกกลายๆว่าจะมีครั้งต่อไป ต่อไป และต่อๆไป

"อื้อ แฮ่ก"

"จุ๊บ! เป็นไง"

"สนุกมากเลย"

ริมฝีปากนุ่มกดจูบไปบนอวัยวะเดียวกันซ้ำๆเพื่อให้รางวัลคนบนร่าง

"เราอยากทำให้พี่บ้าง"

"หือ?"

จู่ๆลู่หานก็พูดโพล่งขึ้นมาดื้อๆ เซฮุนใจเต้นตึกตัก เขาถอนแก่นกายออกไปจากกายของคนรักอย่างจำยอม พร้อมกับจับใบหน้าขาวมองอย่างจริงจัง

"พูดจริงหรอ"

"จริงสิ พี่ทำให้เราเยอะแล้ว เราอยากตอบแทนให้พี่บ้าง"

"ที่พี่ให้เราทุกอย่างเพราะพี่อยากให้"

"เรารู้... เราแค่" ลู่หานเลิ่กลั่ก ไม่กล้าพูด "คือ...เราแค่อยากให้พี่หลงเรามากกว่านี้"

"หึ หลงมากกว่านี้พี่ก็แย่น่ะสิ"

เซฮุนหัวเราะ ดวงตากลมโตมองมาที่เขาอย่างออดอ้อน เลื่อนริมฝีปากมากดจูบเขาอยากนึกชอบใจ และดันร่างใหญ่ให้นอนราบลงไปบนพื้น

ร่างขาวตามขึ้นมานั่งบนตัวโดยจังใจให้ก้นกลมของตัวเองสัมผัสกับแท่งร้อนที่กำลังชูชัน

"อ่า นี่แกล้งพี่หรอครับ"

"เปล่าสักหน่อย พี่อ่ะมั่ว..."

แค่คำพูดที่ว่า พี่อ่ะมั่ว จำเป็นต้องทำหน้าเอ็กซ์ขนาดนั้นด้วยหรอวะ

ด้วยความมันเขี้ยวเซฮุนก็บีบก้อนก้มสองลูกจนลู่หานร้องเจ็บ คนตัวบางตีไปที่ไหล่แกร่งหลายครั้ง ถ้าเซฮุนไม่รวบมือมากุมไว้ก็คงจะไปไปอย่างนั้นเรื่อยๆ

เมื่ออะไรๆมันลงตัวแล้ว บทรักครั้งที่สองก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อลู่หานจับแท่งร้อนเอาไว้แล้วใช้มันถูกไปรอบๆช่องทางรักของตัวเอง แกล้งยั่วให้คนใต้ร่างขบกรามแน่น ผู้กระทำยิ้มเยาะที่ได้เห็นสีหน้าของพี่นิ่ง เขารู้สึกว่าตัวเองได้ชนะคนๆนี้ไปหลายขุมแล้ว

ต่อมาแท่งร้อนแท่งใหญ่ก็เข้าไปในตัวของลู่หานอีกครั้ง ซึ่งมันเข้าง่ายกว่าครั้งแรก แม้จะมีอาการเจ็บเสียดอยู่บ้าง

"อ่า โคตรชอบ"

เพี๊ยะ!
 
มือใหญ่ฟาดลงไปบนก้นนิ่มจนมันขึ้นเป็นรอยแดง แล้วจับก้นนุ่มนิ่มอันเดิมให้ขึ้นลงเร็วกว่าเดิม

"อ๊า ม...มันเร็วเกินไป อื้อออ"

"ซี้ดดด สุดยอด"

"อ๊ะๆ อึก อ๊า"

เมื่อร่างกายใกล้จะหมดพลังงาน ลู่หานก็รีบขยับให้ถี่มากขึ้นโดยไม่ให้เซฮุนช่วย หัวของเจ้าตัวสั่นไปมา สีหน้า ท่าทาง ของคนบนร่างยิ่งทำให้เซฮุนหลงหนักเข้าไปเรื่อยๆ ยิ่งมองยิ่งหลง ยิ่งทำยิ่งหลง ให้ตายเถอะเด็กคนนี้ทำอะไรกับผมวะ

"ฮื่อออ มีความสุขจัง"

"อื้อ เหมือนกัน ซี้ด"

"อ๊ะ เรา เรา อึก"

"พี่รักลู่หานนะ"

"ฮึก เราก็รักพี่ อ๊า!"


จุ๊บ! <3
 
บทรักที่ไม่รู้ว่าจะไปจบลงตรงไหน แต่รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้พวกเขาเป็นของกันและกัน ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหนๆ


 
โอ๊ยยยย เผ็ชเว่ออออ คู่คนพี่นี่ร้อนแรงดีนะคะ 55555555
-กลับไปให้กำลังใจไรท์ด้วยน้า-

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น